Ölümsüzlük Sembolüm

Hiç bi şarkıyı durmadan sarıp sarıp yeniden dinlediniz mi? Benim genelde yaptığım şeydir bu olay ve 2 günde hemen bıkarım tüm şarkılardan. Ama bi şarkı var ki aylarca dinlediğim halde bırakmak istemediğim bi şarkı. Birine bağlanır gibi bağlandığım bi şarkı. Seni hatırlattığından dolayımı yoksa beni anlattığından dolayımı bıkmadım bu şarkıdan bilmiyorum. Belkide "bizim" dediğimiz bi şarkı olduğundan mı? Sadece bunlarda değil aslında her dinlediğimde tüm anıları hatırladığımdandır belki.


Öyle sürüklüyor ki hem melodisi hem sözleri ne zaman başlayıp ne zaman bittiğini bile anlamıyorum. Şarkı söylemeyi sevmediğim halde bu şarkıyı durmadan söylüyorum, hatta dinlemediğim zamanlar bile kendim mırıldanıyorum. Acılarımı dışarı vuruyor mutlu oluyorum sanki. Gözlerimin içinin parladığını bile hissediyorum. Bu duygu gerçekten çok güzel. Senin sesinden dinlemek daha güzel olurdu tabi ki.


Bu şarkının aslı ne biliyor musun? Bizim yaşadığımız ve yaşamadığımız tüm şeylerin bütünü. Belkide bu yüzden bıkmıyorumdur bu şarkıdan. Bıktığım gün senide unutacakmışım gibi geliyor, bu gerçekten çok ağır. Bu yüzden bu şarkı benim ölümsüzlük sembolüm olmalı. Eğer bir gün ölürsem de bu şarkıda benimle ölmeli. Bizden başka kimseye emanet edemem bu şarkıyı çünkü; kimseye bize yakıştığı kadar yakışmıyor sevdiğim.