Emanet gülümsemelerin hepsi bende toplanmış. Ve birazdan kara bulutlar çökecek üstüne yavaş yavaş yağmur damlaları ile. Gürültüsüz olacak. Gidenlerin, özlemlerin, kalanların anısına yağacak. Kan akıtmayacak belki ama kalbi derinden yaralayacak.
Karanlık odanın içinde duvara yaslanıp bekleyeceğim biraz. Nefes alış verişim düzelsin diye. Aklıma bir şey gelecek ve kalemime koşacağım. Masamda duran o fotoğrafa bakıp gülümseyeceğim. Kendime gelmek için yüzümü yıkamaya kalkacağım. Göz torbalarım da ki şişliği görüp gene başlayacağım. Bu yağmur bitecek gibi değil deyip yatağıma uzanacağım. Yorganıma sarılıp camdan gökyüzünü izleyeceğim ve sabah ne olduğunu bile hatırlamayacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder