Sen kal istersen, senden başka kimsem yok.
Bakma bana öyle, yalvaramıyorum,
nefes almaya gücüm yok biliyorsun.
Yavaş yavaş ölüyorum.
Boğazımda ki o yumruyu bir su bile götüremez artık.
Dur dur! Sakın! Sakın konuşma!
Bu sefer sıra bende sus ve dinle, ya da sadece gözlerime bak, belki anlarsın neler olduğunu.
Gerçi sanmıyorum ya, saatlerce konuşsam da sussam da anlamazsın sen beni,
anlamak istemezsin ya da...
Her şey yanlışmış meğer, birbirine girmiş bir sürü düğümün içinde hayat yaşamışız.
Ve o kadar cesaretsizmişiz ki çözmeye çalışmamışız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder