21 Mayıs 2014 Çarşamba

Geri Dönmeyenlerin Anısına

Karşılaştık nefesimi tuttum, belki dişlerimi sıktım, çokça ağladım ama genede dönemedim.
Onda kendimi, hayallerimi gördüm. Hayallerimin eriyişini gördüm.

Hayat bir oyundu ve biz bu oyunun parçalarıydık.
Bense yalnız ve umutluydum.
Öldür içimdeki yalnızlık kokan ruhumu.
Bu böyle yarım bu böyle eksik... kalmamalıydı. Elini çabuk tut bitiriyor ömür.
Bitiyor ve eriyoruz.
Şimdi ayrılmış olsak bile kendimi seni aramaktan alıkoyamıyorum.
Hiçbir yazım kendime ait olmadı.
Yazılarımın içinde bir adam gizliydi.
Bense onun için de bitmiştim.
Hem gidememek hem kalamamaktı bu.
Bitmişti!
Anlamıştım, sonu buydu.



Hiç yorum yok:

Ben Kendime Ne Yaptım?

Karanlık odasında gözlerini tavana dikmiş öylece bakıyordu. Kafasının içindeki tüm sorular gün yüzüne çıktıkça kendini dış dünyadan soyutlam...