Açamıyorum göz kapaklarımı, açtığım anda derinden bir acı hissediyorum.
Kısılıyor gözlerim, kısılmasını istemiyorum. Bu acı sizin verdiğiniz acıdan çok farklı bayım.
Tek ortak yönünüz ise sizden vazgeçememek.
Bakmaya doyamıyorum o kadar güzelsiniz ki...
Güneşin verdiği acı gözüm kısıldığı anda bitiyor. Peki sizin verdiğiniz acı? Ya sizin ki?
Gözlerimi kapattığımda verdiğiniz acı bedenimle bütünleşiyor bayım. Bedenim sizle ve verdiğiniz acılarla bütünleşiyor.
Ki ben bunu ilk defa istemiyorum. Ben ilk defa sizden dinen ve biten bir acı istiyorum.
Aslında ben sizden hiçbir şey istemiyorum bayım. Sizin bana verdiğiniz en güzel şeyler bile bir müddet sonra beni paramparça etme yetkisine sahip olduğunu düşünüyorum.
Sizi mutlu eden bir acı tattınız mı bayım? Ya da o kadar aşık oldunuz mu?
Olduysanız eğer ne demek istediğimi anlamışsınızdır bayım.
Sadece yazı değil, size bir şarkı bir şiir yazılmalı.
Size yazı yazmak saçmalıktır bayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder