Hiçliğe uzanmış bir gece yarısı, bulanık sisli bir sabah.
İki kanaldan beslenen adam: Kadın, aşk ve belki biraz şarap.
Sen yalnızlığımın ikiz kardeşi. Bir yalnızlık korosu.
Söylenmeyen düşlerim, susmayan hıçkırıklarım, takati kalmamış halim.
İnzivaya çekilmiş mısralar.
Anlatabildiğim kadar sen, anlayamadığın kadar sensizlik.
Tek silahım cümlelerim...
Kendimi çok öldürdüm, gerçeği bulmak için. Unuttum bildiğim ne varsa, aklım kayıp bir yolcu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder