Daha bir sürü şey şuramda darmadağınık.
İki kelimeyi bir araya getirip anlatamıyorum içimi, bana ne yaptın?
...
"Kelime okyanuslarımda oldu lakin kağıda dökmeye üşenmekte neyin nesiydi?" diyerek yazıyorum bunları. Üşeniyorum, çünkü yoruldum artık.
Ben dokunamıyorum yazdıklarım dokunsun diyorum.
Sevmek esas olandır. Mütemadiyen seviyorum. Kusursuzca, ölesiye...
Çok uzaklaşma kendinden, yaklaşamıyorum.
Ben bu gitmek bahsinden yoruldum sevdiğim, anlıyor musun?
Hüzün kusuyorum ve tiksinmekten asla söz etmiyorum.
Artık buğulu bakmak istemiyorum hayata. Mavilikleri en güzelinden, senin elinden tatmak istiyorum.
Gökyüzümün somut halidir yüreğin.
Kuşlar uçuyor yüreğimde.
...
"Yaraların yaması olmuyor efendim, anlatabiliyor muyum?
Bu yaraları siz açtınız, lütfedip kapatınız."
Bunca susmandı, beni bunca yazdıran. Devam ediyorum bıkmadan.
Sonra içime diyorum ki; otur oturduğun yerde, taşma dışıma
Derdim var benim.
Bu sefer bu dert beni adam eder.
....
"Ve biz bundan sonra, olmayacak şeylerin sabahında uyanalım.
Biz dediysem; sen, ben bir de göğsümüzü ağrıtan dağ."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder