Aynı yolda yürüyoruz belki. Saatler farklı, yanımızdaki
insanlar ise bambaşka. Ama aynı yolda yürüyoruz seninle. Benim yürüdüğüm her
kaldırım da ayak izlerin var senin. O yolları nasıl sevmeyeyim? Oturduğum bir
bankta el izlerin var belki. Konuştuğun cümleler o sokakta saklı, biliyorum. Ve
bu yüzden nefret ettiğim yerleri senin için seviyorum…
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Ben Kendime Ne Yaptım?
Karanlık odasında gözlerini tavana dikmiş öylece bakıyordu. Kafasının içindeki tüm sorular gün yüzüne çıktıkça kendini dış dünyadan soyutlam...

-
Kağıtların arasında kayboluyordu kadın. Elleri sevdiği adamın elleriyle değil mürekkeple buluşuyordu. Gözleri doluyordu ama ağlamamak da ısr...
-
Bugün, bir sokağın anılardan bozma mermi olup göğsüme saplandığına şahit oldum. Sokaklardan, caddelerden onlarca insan geçti, ben oturdum ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder