Mum Gibi

Mum gibi yavaş yavaş yandı içim. Bir süre sonra eridi ve bitti. Acısına alışmıştım halbuki devam edebilirdi. Canımın yanmasına rağmen ışığı vardı işte, ona sığınabilirdim. Şimdi karanlıktan korkarken ne yaparım ben?

Ama düşündükçe ağlarken de o mumu söndürüyordum.
Elbet bir gün bitecekti. Üflemesi yeterdi...