Ne var biliyor musun, hiç olmamış gibi her şey. Yaşıyoruz işte, bak.
Bir şarkı denk geldi önüme, keşke gelmeseydi. Gözlerimin dolmasını bırak nehirler kuruldu kirpiklerimde. Dibine kadar yaşadım. Özlemi, acıyı...
Bomboş kaldım. Şimdiye kadar yaşadığım her şeyi bir anda unuttum. Ben ne zaman doğdum? Hala hayatta mıyım? Bu kalp ağrısı nereden çıktı? Yalvarırım Allah'ım dur dur şunu, bitsin bu gece. Bitsin ve aynı yerden devam edeyim.
Dişlerimi sıksam da fayda etmedi. Bütün gece içim acıdı. Gece yarısı değil gece yarası oldu bu bana.
Her şeyi unutsam da onu unutamam dedim. Kazınmış aklımın en ucra köşesine, çıkmak bilmiyor.
Terk edilmiş bir şehir burası. Tüm yüzü seninle kaplı, havası senin o cennetlik kokun. Hayır. Korkmuyorum. Hissediyorum, aslında yanımdasın. Sadece sol köşemde değil bütün vücudumu sarmalamışsın. Belli etmeden nefesime ortak olmuşsun bile. Yanımda olmasan bile var olman yetiyor.
Bu yüzden sabah "neden uyandım" yerine "iyi ki uyandım" demek iyi hissettiriyor.
20 Temmuz 2015 Pazartesi
4 Temmuz 2015 Cumartesi
Bana, Beni Geri Ver
Uyuduğum uykunun, yediğim yemeğin ne tadı ne tuzu...
Yastığıma saklanmış bir bardak su. Ne yarısı dolusu ne boşu...
İzlenen gökyüzünün ne sabahı ne gecesi...
Gülüşlerime saklanmış o hüzün duygusu.
Ya da bir boşluğun içine gömülmüş, çıkmak için kıvranan ruhum.
Hey bir dakika olay bu değil.
Unut gitsin.
Yastığıma saklanmış bir bardak su. Ne yarısı dolusu ne boşu...
İzlenen gökyüzünün ne sabahı ne gecesi...
Gülüşlerime saklanmış o hüzün duygusu.
Ya da bir boşluğun içine gömülmüş, çıkmak için kıvranan ruhum.
Hey bir dakika olay bu değil.
Unut gitsin.
3 Temmuz 2015 Cuma
Karanlığın Ötesi
Ben sana veda ettiğim anı hiç unutamadım. Sana veda ederken dudaklarıma düşen gözyaşlarıma tutunamadım. O günden önce hiçbir şeyi bu denlice kaybetmemiştim.
Şiirlerin yüklemleri gidişine hep kırgın. Oysa ben içindeki tüm karanlığı aydınlatırdım.
Bir avuç kum tanesi kadar yaslarım.
Sen yere düşen bir tanesine bile dokunma bunların. Yeniden doğurur acılarım.
Geç kaldığına veriyorum bütün görmediklerini.
Yarına uyanmak değil doğmak istiyorum. Ne yazık ki bir kez daha başlama şansı yokmuş insanın. Ben ne yapsam hep bir şeyler eksik. Bir yalnızlığı gitmiyor şu hayatın.
Ne zaman asar oldum kendimi uzun saçlarımdan? Ne zamandır intihara meyilli yüreğim? Karanlığın en dibindeyim var mı gelmeye cesaretin?
Şiirlerin yüklemleri gidişine hep kırgın. Oysa ben içindeki tüm karanlığı aydınlatırdım.
Bir avuç kum tanesi kadar yaslarım.
Sen yere düşen bir tanesine bile dokunma bunların. Yeniden doğurur acılarım.
Geç kaldığına veriyorum bütün görmediklerini.
Yarına uyanmak değil doğmak istiyorum. Ne yazık ki bir kez daha başlama şansı yokmuş insanın. Ben ne yapsam hep bir şeyler eksik. Bir yalnızlığı gitmiyor şu hayatın.
Ne zaman asar oldum kendimi uzun saçlarımdan? Ne zamandır intihara meyilli yüreğim? Karanlığın en dibindeyim var mı gelmeye cesaretin?
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Ben Kendime Ne Yaptım?
Karanlık odasında gözlerini tavana dikmiş öylece bakıyordu. Kafasının içindeki tüm sorular gün yüzüne çıktıkça kendini dış dünyadan soyutlam...

-
Kağıtların arasında kayboluyordu kadın. Elleri sevdiği adamın elleriyle değil mürekkeple buluşuyordu. Gözleri doluyordu ama ağlamamak da ısr...
-
Bugün, bir sokağın anılardan bozma mermi olup göğsüme saplandığına şahit oldum. Sokaklardan, caddelerden onlarca insan geçti, ben oturdum ...