Ve bir gün kendi ölümümü gördüğümde bir sigara yakacağım

Karala beni hayat karala nizami bir cümlede yanlış bir kelime gibi kendime has bir haykırışım da karala, var olmamışım gibi karala.

Bugün sonsuzluğa kavuştur beni.

Bırak yakamı. Bırak ki tüm acılarım şu beş para etmez Dünyaya kalsın hayat. Bırak beni.

Küçücük bir dayanağım yok şu hayatta, yok olmaktan başka. Yalnızlığımla baş başa.

Benim Dünyam bu ne görülür ne de duyulur, benim Dünyamın tek bir ismi var; siyah.

Siyahın sonsuzluğunda…

Karala beni hayat karala, mutsuzluklarımla, hatalarımla karala. Her gün biraz daha yok olurcasına. Şu Dünyaya hiç gelememişim gibi, karala.

Parlak gökyüzünün evladıyım ben, ait değilim buralara.

Dünya bir yere kaçmaz nasıl olsa.